Ergens op onze levensweg zijn wij verdwaald.

Ergens op een kruising zijn wij de weg kwijtgeraakt.

Ergens in het donker hebben wij onze harten verloren.

Ergens in een landschap liggen nog steeds onze sporen.

Waar blijft de tijd dat we elkaar trouw beloofden?

Dat we bergen verzetten en in elkaar geloofden.

Waar blijft de tijd dat jij en ik onze liefde deelden?

Kijk, hoe de wind is gedraaid en met onze harten speelde.

De sterren lijken zo vreemd zonder jou.

De maan is half leeg en scheef.

Hoe kan ik mijn beeld van jou onthouden? Jij zo ver weg en ik die alleen achter bleef.

We zullen nooit weten welke kant de wind op zal waaien.

Ook een wereld zonder jou blijft maar draaien en draaien.

Ergens op onze levensweg zijn wij verdwaald, zijn wij de weg kwijtgeraakt.

Er had ons niks mooiers kunnen gebeuren. Het heeft voor eeuwig onze harten geraakt.

Hennie de Wijs