Stoelen tekort in Ulicoten! De hele aula werd leeggehaald en overal uit andere ruimtes in de Bremerpoort moesten stoelen bijgehaald worden, tot barkrukken en kinderstoeltjes aan toe, om alle belangstellenden (geschat 200) van het afscheidsconcert van het Bernarduskoor een plaatsje te bieden in de grote sporthal. De negen koorleden en hun dirigent waren blij met deze overweldigende opkomst. Na ruim twee eeuwen in Ulicoten stopt het koor nu voorgoed, zo zongen zij bij dit afscheid.

Door Jeanny Wouters

In de grote zaal van de Bremerpoort waren drie vaandels opgehangen van dorpen die de processie in Ulicoten jaarlijks aandeden: Steenbergen, Drunen en Roosendaal. Voorin stond het orgel klaar met stoelen in een boog eromheen, fraaie bloemstukken als versiering en een spreekgestoelte met het beeld van de Heilige Bernardus, patroon van de Ulicootse parochie vele eeuwen. Toen iedereen een zitplaats gevonden had, kwam het koor van achter uit de zaal zingend binnen, uiteraard met het Bernarduslied…

Durven dromen

“Dank dat jullie met zovelen zijn gekomen, hier hadden we alleen maar van durven dromen” sprak voorzitster en secretaris Jacqueline van der Kaa. Daarna stelde zij Yvon van Tetering voor, een voormalig koorlid dat deze middag de microfoon ter hand nam om tussen de liederen door tekst en uitleg te geven. Alle liederen van het afscheidsconcert waren door de koorleden bij elkaar gezocht uit de rijke collectie die hun repertoire inmiddels is. Te beginnen met liederen die bij kerkelijke feestdagen horen, zoals advent, Kerst, Pasen en Pinksteren. Er waren een aantal gezangen uit missen, Latijnse gezangen zoals Sanctus en Benedictus uit de Missa Brevis van Jacob de Haan en Agnus Dei van Theodor von la Hache. Marialiederen ontbraken niet, en na de pauze was er een blokje Meertalig en werden nog meer Latijnse gezangen ten gehore gebracht. Prachtige liederen stuk voor stuk en door het kleine Bernarduskoor vierstemmig gezongen met orgelbegeleiding van dirigent en organist Danny Pals.

Afscheidslied

‘Met pijn in het hart’ was de titel van het afscheidslied waarvoor koorlid Ben Sommen de tekst schreef. En de eerste zin luidde: ’Na ruim twee eeuwen in Ulicoten, Sint Bernarduskoor stopt nu voorgoed’. Namens de parochie Sint Jan de Doper sprak Rian Voesenek een kort woordje waarin hij ook als voorzitter van de Koorkring Gilze zijn mede bestuurslid Jacqueline van der Kaa nog eens extra voor het voetlicht haalde en bedankte. Er was een envelop met inhoud voor het koor, en Annie en Wil Koks hadden voor alle koorleden chocola, de Letter B van Bernardus met daarop de notenbalk en een afbeelding van het koor. Er waren bloemen voor Danny en Yvon, een roos voor elk koorlid van Jacqueline en een daverend applaus vanuit de zaal, vele malen. En er was een toegift, het vrolijke King All Glorious.

Jacqueline van der Kaa had het laatste woord: Zij blikte kort terug op vele jaren zingen bij het Bernarduskoor; dat ze wel eens dachten bij het instuderen van een nieuw Engelstalig lied ’pfff dat lukt ons nooit’. Ze bedankte Danny Pals voor de prettige samenwerking. En alle aanwezigen voor hun komst, ’dat geeft een warm gevoel en doet ons goed’.

En toen was het voorbij…

Het Bernarduskoor bedankt de ruim 200 belangstellenden nogmaals voor hun komst en vrijwillige bijdrage, sponsoren die dit mogelijk hebben gemaakt, alle vrijwillige helpende handjes van familie voor hand- en spandiensten bij het klaarzetten van de zaal en ook weer opruimen, bij de verkoop van bonnen, beheer van de worstenbroodkraam en barmannen en vrouwen. In de foyer was een Powerpointpresentatie te zien van heel veel leuke uitstapjes en optredens van het Bernarduskoor. Dank aan Ben Sommen, Mario Severijns, Piet Dirven, Marlies Graumans, José Beerens, Marja Kusters, Mieke Vriens, Gerda Kools en Jacqueline van der Kaa voor al die jaren inzet voor het Bernarduskoor en dit prachtige afscheidsconcert!